Bir kere hasret girmesin yüreğe; bir bulaştı mı izi kalır ve gönül her gidenin peşinden hasret gelecek sanır.
Bir hasret taşıyorsan yürekte o yürekten daha hayır bekleme.Evvel diz çöktürür sonra yerlerde süründürür zamanla karışırsın toz toprağa,topladığın herşey dağılır bir kenara.
İki hasret girerse yüreğe,iki parçayı bir araya getirme çabasıyla akıp gider hayat.Birine yetişirken birine geç kalırsın.Ters yönlere giden araçların tam ortasındasındır,kendinden vazgeçmek ağır geldiğinde bir yarınla yetinmeye çalışırsın.İçinde bulunduğun duruma artık ''keşke bir hasretim olsaydı da dağılanları toplamayla uğraşsaydım'' gözüyle bakarsın.
Üç hasret girdi mi yüreğe gönül aha alışır.Felç inmiş gibi öylece kalırsın.Kımıldayamamanın verdiği o hicran kımıldayan yer olan gözlerinden akar yerlere.Durgunluğun hayatın yükünü kaldıramaman zannederlerken sen bir-iki hasret neymiş ki diyen yüreğinde üç hasret taşırsın.Ektiğin üç gül toprak tutmayıp düşerken yere önce dikenleri batar sonra rengi karışır yüreğine.
Evet işte böyledir,bir kere hasret girmesin yüreğe.Ey benim gözükara,yüreği göğsüne ağır,diz çöküp yerlerde sürünürken bana isyan eden sevdiklerim:Siz dağıttıklarınızı toplama çabasıyla geçirirken hayatı ben gönlümdeki bu dört hasretle neyleyeyim?
Kayıt Tarihi : 18.5.2008 15:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!