Bir Kere Bir Gibiyim Şiiri - Abdullah Tüzün

Bir zamanlar seninle, aşka doymaz biriyken
Şimdi bittim derdinle, biriktikçe biriken
Tattığım sevdaları, gören binde bir iken
Kaçla çarpsan bir eden, bir kere bir gibiyim.
....
Ben göçü aralanmış, elde bir hiç gibiyim
Kervanı sarpa sarmış, bire bir hiç gibiyim
Öyle bir hiçim ki, ben, nice hiçler içinde
Yolcusu yolda kalmış, hiç mi bir hiç gibiyim.
.....
Senin ile bitirdim, hasretimdeki beni
Lâkin çabuk yitirdim, gözlerindeki beni
Lezzeti sende kalmış, gül eksem de bu beni
Sen kalbimde bir çok şey, bense bir hiç gibiyim.
........
Bir bakmışsın içimde, durup dururken bir hiç
Bir bakmışsın içimde, hiç uydururken bir hiç
Bu hiçler bir biçimde, hiç olmasa da bir hiç
Hiçler ile donanmış, hiçte bir hiç gibiyim.
........
Bir zamanlar seninle, göğe değerken başım
Şimdi bulut buludum, süzülüyor göz yaşım
Bu hesret hasret değil, gün görmedik bir hışım
Göz yaşımla sulanmış, nehr'i Meriç gibiyim.
.....
İşte böyle bir hiçim, bir dam içinde bir hiç
Yandıkça benim içim, adam için de bir hiç
İçimde siren sesi, yangın içinde bir hiç
Yıkılmış duvarlardan, kalan kerpiç gibiyim.