Bir Kere Şiiri - Ufuk Arslan Kaman

O yari bırak sen diyen dostlarım,
Nasıl vazgeçeyim sevdim bir kere,
Yardan ayrı kalsam coşup çağlarım,
Ben o yare gönül verdim bir kere.

Bülbül gibi gül dalına tünedim,
Mecnun oldum çöle düştümde gezdim,
O güzele ben şu gönlümü verdim,
Muhabbet çiçeği derdim bir kere.

Dostlarım sizlere söyledim bunu,
Özümden gelerek sevdim ben onu,
Ufuk’um, bilirim kötüdür sonu,
Aşk için serimden geçtim bir kere.