Bir Kere Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Bir kez daha düşersin
Biraz daha büyümüş olursun.
Bu sefer daha az akar gözünden yaşın.
Kendi yaşını kendin silmeyi öğrenmişsindir de.
Canın birazcık acımıştır.
Bir öncekinden az,
Ondan bir öncekinden daha da az.
Böyle böyle büyütürmüş hayat insanı.
Düşürür, kırar, hırpalar…
Hayat bu;
Hayalleri öldürür,
Rüyalar desen sadece bir rüya.
Eskisi kadar tutmaz olur ümitlerin,
Sen bile inanmak istemezsin.
Zamanla;
Azalacak günlerin, kaçacak uykuların.
Bilirsin, vazgeçmeyi sevmezsin sen.
Ama neticede insansın ya sende.
Olsun, vazgeçmezsin.
Çünkü bir kere sebepsiz sevdin ya baharları,
Gördün renklerin yaşadığını.
Çünkü sevdin sen;
Kardan adama havuç burun takmayı.
Yaşadın çünkü.
Her gün doğa, doğa
Her gün öle, öle.