Hercai davranışlar sergilediğinde
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
Gözlerin, gözlerimi büyülediğinde
Gönlün,gönlüme değmedi bir kere
Kara perdeleri, gözlerine çektiğinde
Sanki ben yoktum, hiç yeryüzünde
Kaç kez yitti aklım, darağacının ipinde
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
En çokta ben muhtaçtım, sevgine
Sahipsiz, kimsesiz yetim kalbimle
Bir kere rastlamadım merhametine
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
Hançer yaraların düştü benim nasibime
Anlattıklarının hepsi girdi düşlerime
Mutluluk yoktu ne gecem ne günümde
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
Acılarım dağ gibi üstüme geldiğinde
Sen kahkahayla bakıyordun, şenliğe
Bir kez değil, bin kez beni bitirdiğinde
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
Senden gitmek zulüm, kalmaksa işkence
Koşarak gitmek gerek, bakmadan geriye
Yanlış mı gördüm, sen niye ağladın niye
Gönlün, gönlüme değmedi bir kere
Kayıt Tarihi : 8.6.2014 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül ister ki, gönül sahibiyle var olsun, sahibiyle dosun ve sahibiyle atsın.
Bütün dileklerimizi gerçekleştirebilsek ne güzel olurdu.
Günü şairi ve şiirini kutluyorum.
Sevgi ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (7)