Kurak topraklarının yağmura,
Platonik sevdaları vardır bu kentin.
Kuytularda saklanan günahları
Ve acıları vardır bu kentin
Ben bu kentin aforoz edilmiş
Günahlarını sevdim.
En onulmaz bir yerde düş kuran,
Utanç duymayan ama utanılan çocukları.
Bu kentin utandığında yüzü kızaran yanları vardır.
İşte ben bu kentin
Anılarını sevdim düşlerimde.
O düşler ki
Tek sevdalımdı benim koynuma aldığım,
O düşlerki benimdi
Bestelediğim son ezgilerim.
Bu kentin sonbahar hüznünü taşıyan
Yanları vardır.
Ölüme dair ağıtları,
Sevinçlerde halayları,
Suskun bakışlarında korkuları,
Karanlıktan arınmış aydınlık yanları vardır bu kentin.
Ey utanç duyabilen yanım
Hadi al götür. Al götür bu acıları benden
Al götür tüm korkak yanlarımı.
Sevişmeyi bilmeyen sevdalarımı.
Sonbaharı ve kışı.
İlkbaharı ve yazı.
Bir mevsime adanmış tüm şarkıları.
Tanrıdan sakladığım günahlarımı
Al götür benden
Bu kente dair tüm anılarımı.
Yaşama gözlerini yuman
Ama ölüme açılmaz pencerelerim diyen
Bir şairin şiirlerini okumakta ömrüm.
Gecenin bir vaktinde düşlerime konan
Yıldızları vardı bu kentin.
Dedimya
Ondokuzunda
Küsmeyen utanç duymayan
Ama utanılan
En onulmaz bir yerde düş kuran çocukları
Kuytularda saklanan sevdaları vardı bu kentin.
Ve bende şimdi
Çığlık çığlığa ezgiler yakan
Martılara atılmak üzere cebimde biriktirdiğim
Bu kentin anıları var şimdi.
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 10:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ondokuzunda bir kentin acılarını süzmek.
TÜM YORUMLAR (1)