Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
nehir gibi soludugun bensizligi yildizlara savurdum,
papatya papatya acmak icin gonul bahcende,
bir demet yaseminle tasidigin sehrin isiklarini sondurdum,
isil isil bakislarindan yildizlara bakmak icin...
Bu kenti taşımak mı,
bu kenti yeniden yaşamak mı...
Barış ile sevgi ile ...
Güzeldi, kutluyorum ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta