bu kenti
elimde bir demet yaseminle
taşıyabilirim belki...
papatya tarlalarında
açtı açacak hüzün...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
nehir gibi soludugun bensizligi yildizlara savurdum,
papatya papatya acmak icin gonul bahcende,
bir demet yaseminle tasidigin sehrin isiklarini sondurdum,
isil isil bakislarindan yildizlara bakmak icin...
Bu kenti taşımak mı,
bu kenti yeniden yaşamak mı...
Barış ile sevgi ile ...
Güzeldi, kutluyorum ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta