bu kenti
elimde bir demet yaseminle
taşıyabilirim belki...
papatya tarlalarında
açtı açacak hüzün...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
nehir gibi soludugun bensizligi yildizlara savurdum,
papatya papatya acmak icin gonul bahcende,
bir demet yaseminle tasidigin sehrin isiklarini sondurdum,
isil isil bakislarindan yildizlara bakmak icin...
Bu kenti taşımak mı,
bu kenti yeniden yaşamak mı...
Barış ile sevgi ile ...
Güzeldi, kutluyorum ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta