Bir Kent Bir Yara Şiiri - Birdal Erdoğmuş

I

/Adalet duygusunu yitirmiş, yeni bir çağın modern yaralarında
İsa’dan kalma çarmıhlarda, lanetli yaşamların belirgin köhneliği! ../

kentlerin rahminde, doğmaya hazır piç acılar! ..
evladının bedeninde sigara söndüren, işkenceci babalar
ırzına geçildikten sonra öldürülen çocuklar! ..

hayatın sırtında sustalı sesim
gecenin aşınmış yüzünde, bulanıklığa teslim
uyuşturucu madde bağımlısı ibnelerin,
travmatik yorgunluğunu simgeleyen, bozgun düşleri:

bu kentin göğünde, kuşlarda yükseklik korkusu
çürümeye eş zamanlı düşünceler-
ve hüzün bonkörü orospuların acıklı ve çürümüş çığlıkları! ..
herkes kendi yarasına gizlenir/kendini ihbar eder,
kendisi için ağlardı! ..
bense kemana tel/şarkıya söz olurum...

II

kentler kalabalıktı ve herkes bir diğerinin hüznündeydi! ..
birinin rüyaları, bir başkasının gözlerinde rehindir! ..
herkes kendi hayatını, bir başkasınınkiyle değiştirirken
kimisi bir diğerinin aklında delirmekteydi! ..
bense yalancı avunmalarda, üşümenin diliyle,
soluğumu donduran, soğuk şarkılar söylüyorum
uçurum makamında/

gel gör ki, bu şarkılarda haddini bilmiyor! ..

III

kan bulaştı şiirlerede siz görmediniz! ..
ama şairdir elbet başkalarının yaralarında sızlayan
içinde uçurumlar eskiten, iradesiz günlerin ağrısıyla...
şairdir, acılardan mutluluk devşiren...

/bak aşklarıda asfaltladılar/artık kimse, eksilmekten artmayacak! ..
ve bir tren penceresinden bakar gibi bakmayacak,
okuma yazma bilmeyen ayrılıklara! ../

herkes unutacak sesini, bir sır gibi saklayarak kendini
herkes acısının klibini, kendi çekecek aşk mezbahalarında! ..

IV

dünya büyüdükçe, küçülüyor insan
hayat portatifleşiyor, insanın ağır yalnızlığında! ..
yürümenin özgürlüğünde, yaslı ömrümüz
bu intiharlar yetmez ihanetin yara yerinde
bu yüzden sığmıyor ağzımıza en arsız küfürler! ..

V

yoksullukla sınanmış, ayrılıklardan damıttığınız bir aşkı anlatabilir misiniz? ..
kazanmak tam size göreyken, yenilgiyi giyinebilir misiniz! ..

hep ağlayan bir yanınız vardır oysa
mevsimleri, takvimleri eskittiğiniz beklemelerden caysanızda-
unutmayı kuşanabilir misiniz? ..

/yorgun omuzlarınızda paramparça bir aşkın gövdesini taşımanın yorgunluğuyla,
kendinizi tamamlayıp, tanımlayabilir misiniz! ../

(Birdal ERDOĞMUŞ/İKİBİNON)