Bir kenti özlemekle baslar her sey. Ve ardindan asklarla düseriz yollara. insanin bir kenti olmali ve o kente dair bir sevdasi…
Yeni öyküler biçiyorum artik yitik zamanlara. Biliyorum hiç kimseler yetisemedi düslerinin gerçekligine. Ama yine de yüregimin derinligiydi tek basinalik.
Oysa küçük kasabalar vardi sadece masallarimizda. Öyle uzak geceler düslememistik. Ve sonrasinda ayriliklarda gelen özlemler…
Ve iste kocaman bir yil gecti. En uzun ve en uzak ayriligimiz…
Her insan kendi öyküsünü yasiyor sevdigim! iste sana bu öykünün yillik anektodunu siraliyorum…
Bakislari degismiyor gökyüzünün!
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta