Bir Kent / Bir Sevda Şiiri - Aslan Aslan

Bir kenti özlemekle baslar her sey. Ve ardindan asklarla düseriz yollara. insanin bir kenti olmali ve o kente dair bir sevdasi…
Yeni öyküler biçiyorum artik yitik zamanlara. Biliyorum hiç kimseler yetisemedi düslerinin gerçekligine. Ama yine de yüregimin derinligiydi tek basinalik.
Oysa küçük kasabalar vardi sadece masallarimizda. Öyle uzak geceler düslememistik. Ve sonrasinda ayriliklarda gelen özlemler…
Ve iste kocaman bir yil gecti. En uzun ve en uzak ayriligimiz…
Her insan kendi öyküsünü yasiyor sevdigim! iste sana bu öykünün yillik anektodunu siraliyorum…

Bakislari degismiyor gökyüzünün!
Ve yeni bir hayat yok…
Ekim 2006

Bombos odalar kaldi payima düsen,
Yapayalniz bir hayat
Ve hosçakalsiz yolculuklar…
Uzayip giden ayrilik aksamlaridir özlemler,
Bir pencere
Bir kent
Ve uzakligim…
Kasim 2006

Özlemek; anilari çarmiha geriyor,
Uzaklar, ayriligin anadili de olsa
Gurbetin acisini dindiremiyor ask…
Aralik 2006

Her zaman sana kacan o çilgin çocuk,
Neresinde kaldi acaba yeryüzünün?
Günün saatlerine sigmazdi ask.
Nereye gitse sana dönerdi kosarak.
Nerelere kayboldu o sahis …?
Ocak 2007

Ve yagmurlar basladi kent caddelerinde,
Sessizligimize gömülüyor aksamlar.
Gel ey yagmur gel!
Anilarimiz alev alip tutussun.
Subat 2007

Al sana suskunlugun gece türevi.
D-üsüyorum, koynuna bak…
Mart 2007

Gitmeden önce,
Öpüstügümüz yerlere birer gül birakmak istedim.
Fakat o kentin gülleri yetmedi sevmelerimize.
O kadar çok yer kaplamistik ki...!
Nisan 2007

Ayrilik biricik payimiz oldu,
Ve ardi sira özlemler…
Sürgün kaldik birbirimize,
Geceler mülteci susuyor.
Mayis 2007

Bu yaz aksamlari da,
Ask için çekilmez oluyor.
Deniz kiyilari…
Dalga sesleri…
Martilar – kirlangiclar…
Haziran 2007

Oranin ev yemeklerini özledim Mitani.
Sabah kahvaltilarindaki peynir – domates tadi,
Ve aksam eve dönüslerdeki tandir – ekmek kokusu…
Temmuz 2007

Bir militan evinden döner gibi
Ayriliyordum yanindan.
Asagi sokaklara birakiyordum kendimi gizliden.
Ask kaçagiydim yüreginin.
Bir mapushane ziyaretçisi kadar vakitsizdim…
Agustos 2007

Biliyorum ki,
Ask yine de borçlu yazacak bizi defterine.
O kadar deli – dolu bir sevdaya ragmen…
Eylül 2007
Bugün benim dogum günüm!
Hayatimin en güzel hediyesisin sen.
Mutlulugum / Sevincim…
Yasamimin en direngen heyecani.
Bitmeyen yanim / Kapanmayan yaramsin.
Ve hiç düsmeyen atesimsin…
Ekim 2007

Künyemize ayrilik mühürlenmistir! Bir bir eksiliyoruz sessizce. Yitip gidiyoruz biz de artik güzele dair kayiplar vererek…
Eski zamanin yeni dünya hallerinde büyük bir çocugum ben. Gökyüzüne bir tehdit olarak giriyorum dünyana. Sonsuzlugumuzun falini açiyorum. Tanri – seytan sevismeleri diye adlandiriyorum gökyüzünü…
Hiç birimiz ait olmak istedigimiz yerlerde olamadik. Kosullarimiz bizi yaratti ve biz yolcusu olduk baska yasantilarin. istedigimiz bir çok sey ise yerinde ve zamaninda bizim olmadi. Hep sonralara ertele(n) dik.
aKüçükken büyük hayallerimiz vardi. Büyüdükçe küçülüyor hayallerimiz. Yasadikça kayboluyor güzelligimiz.
Cocuklugum / Askim / Ve yildizlarim…
Bayram sabahlarindaki çocuk sevincimsin.
Avuçlarinda gözlerini içmek iklimiydi zamanlar…
Yüreginin derinliginde uçmakti sana gelisim.
Bir seni sevmek ve bir kenti özlemekle basladi her sey.
Axx welat…
Axx bajar…
Sinir boylarinda kavusmalarimiz gecikmesin!

Not: O kentin azize`lerini özledim…