Kendim Arıyorum Şiiri - İnan Karataş

Bir kendim arıyorum ruhlara tamahkar istekler yağdıran gözlerin değişim inancında.
Harmanlanmış gevezeliklerin hüküm sürdüğü yaşanmışlıktan kalan billur caziplik şavklarda,
Çığlıklardan arınmış bir hayat sunan sahnedir kopabilir bağlarım.
Halbuki taze bir geçmişin yarattığı hayatın tırpanlanan parçasından kopan bir düşüş,
Bunca önem arz eden telaşların uğultusunu yıkacak ebkem şahitlik gerektiren bir sestir.

Viran olmuş kentlerden geriye ne kaldı diye baktığımda duyduklarım seyyar olmayan duyarlık.
Nümayişe, riyaya, temiz giyimlilerin hazırladıkları evraklara inanmış ürkeklerdir
Duruluğa durmadan selam veren yaşanmışlığı bir hiçliğe gömecek olan.
Korkuyorum karanlığı bir mükafat olarak kullanılmış sayfalara nakşeden ellerden.
Bir kendim arıyorum topraktan kirlenen ellerin açlıktan resimler yaratan dokunuşunda.

Zamansız yitirilen her ne varsa zelal bir boşluğu dolduruyor sebepsiz.
İnsan eli değmemiş, parçalanamayan maddeyi kemiren bir dişlidir arayışlar.
Sayfaya karaladıklarımdan uzaklık yıkan kıpır kıpır utangaç şekiller,
Çağıracaktır çelimsiz, susamış ve dayatılan bir öneme inanmamış gidişin en zamansız olanını.
Bir kendim arıyorum tarihsel çılgınlıkların çaresizliği ezen saflığından kalan eksikler doldurucu tutuşturucuda.

(17.09.2019)