Bir keman sesi radyoda Şiiri - Özgen Dk

Radyoda keman sesi
Hasta yorgun bir kadın
Eriyor bükülüyor
Öyle sessiz,
öylesine mahzun...
Öylesine derin...
Radyoda keman sesi
Bir gecenin tam ortasında
Bir sandalye,
küçük bir masa
Kadın oturmus cam kenarında
Yüzünde gamzeli bir parça ay
Döküküldükçe keman sesinde nağmeler
çalkalanıyor gözlerinde okyanuslar...
Radyoda keman sesi
Biraz hırçın biraz mariz
Dinledikçe kadın nağmeleri
bir zamanın içinde kaybolup gidiyor gibi
Radyoda keman sesi
Hasta yorgun bir kadın
Eğrilip bükülüyor
Hıçkırdıkça,
Sanki dipsiz bir kuyuya düşüyor
Ağladıkça buğulu gözleri
Sanki bir veda mektubunun son satırı gibi
Kapandıkca kapanıyor kirpikleri...

Sen ey geceye hiçran dağıtan kadın;
Sen ey kara talihin,kırmızı gülü
Seyrettikce seni
Kalbim parçalanıyor....
Radyoda keman sesi
Hüzün,hicran ve acı....
*†***""""""
Hasta yorgun bir kadın
Seyrettikçe seni
Kalbimi parçaladın.....