Güvercinler uçuşurken ellerinden semaya
Hayran bırakır kalbinin sesini masivaya
Sükut içinde süzülüp gezinirken alemde
Seninle buldu hayatı kederimde, neşemde
Sen; esen rüzgarısın, ateşlenmiş bağrımın
Sen; yegane ilacısın gönlümdeki ağrının
Dokun şu ağaçlara çiçek açsın elinden
Işıltılar saçılsın gülüşen gözlerinden
Hasretin alev alıp tutuşmasa yürekte
Böyle güzel olmazdı yanmakta, özlemekte
Bir sandal misali sen, gezinirken ruhumda
Seyre dalarım aşkı, akşamın grubunda
Gel, bütün umutları toplayıp sepetine
Gel, birlikte varalım dünyanın cennetine
İlk nefesimde yoktun, bari son nefesimde
Hissedeyim huzuru göğsümün kafesinde
Kayıt Tarihi : 21.1.2023 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!