Sokağa çıktım diyorsun; donuk, mat, renksiz
Tas binalar kül rengi; cansız, sessiz
Yürüyen siluetler gördüm; ruhsuz, benizsiz
Kulaklarım uğultularla doldu; anlaması imkânsız…
Ben yapamam diyorsun bana
Ah, ah ya ben ne yapayım buralarda
Sen döneceksin bir kaç gün sonra vatana
Mutlu muyum sanırsın buralarda…
Yaşamak denmez buna
Direndiğime bakma
Başka yolum, çıkarım yok ki bu dar çıkmazda
Müebbet yiyenin affı olur mu hayatta…
Firara kalktım kaç kere
Zincirleri kırarım birer, birer diye
Kül renkli sokaklarda gezdim bilinçsizce
Bir labirentteyim sanki döndüm gerisin geriye…
Üzmek istemem seni, sizleri
Ne çare kanadı kırık bir kuş misali
Kaderine razı çekiyorum gurbeti
Sevmiyorum, sevmeyeceğim bu illeti…
Sol yanım acıyor düşündükçe
Yaram kanıyor ince, ince
Keşke bir kelebek kadar ömrüm olsaydı
O da sevdiklerimin dizinin dibinde…
**Suskun Hüzün**
Cigdem KilicKayıt Tarihi : 24.10.2009 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaram kanıyor ince, ince
Keşke bir kelebek kadar ömrüm olsaydı
O da sevdiklerimin dizinin dibinde…
...
duydum, taa içimde duydum sesinizi mısralarınızdan...Sevgili Çiğdem hanım daim olsun kaleminiz ,sevgiler ...
Kutluyorum samimi yürek sesinizi değerli üstadım..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
şiirinizin dile getirdiği gibi, insanlar ayrı kalınca işte böyle özlem yüklü ve hüznülü olurlar. Ama yakında olduklarında da acaba böyle midirler?
TÜM YORUMLAR (28)