Her şeyin sustuğu
Hiç kimsenin konuşmadığı bir sahil kenarı
Her kesin bir birine muhtaç olduğu
Her kesin çekip gittiği bir kule
Anlayan el sallasın diyorum
Ne bir beden nede bir ruh var ortada
Anladım kararsızım üşüyen ruhumla
Çok direttim
Çok diretmişliğim
Geçip gitti bir martı kasabasına
Hoş geldin;
Eskiyen yüzümün yeni gülümseyişi
Hoşça kal;
Yüreğimin ilk bahar coşkusu
Elveda;
Kalbimi kıpırdatan usulsüz aşk
Sana kırgın değilim
İçimdeki inanca
Derin sancıya
En büyük ihaneti
Ben kendime yaptım
Artık kirli bir ruhum var
Aynı dünyada yaşayamaz
Cellatlar ve çocuklar
Ya ölmeli cellatlar
Yada hiç doğmamalı çocuklar
Kendinden kaçma kalbim
Çünkü aşk sensin
Ve kadın ne kadar yaşarsa
Sen o kadar öleceksin
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cellatların elleri kanlı elleri urgan....boğazlanan çocukların...kanı ellerinden damlıyor....ve hala denizlerin sallandığı darağaçlara asılan urganlarla ip atlıyor bu zalimler....
ve ölmeliler....surlara barışın hafifliğini asmalıyız bayrak bayrak.....
ve kalbin atımlarında yürümeliyiz şehre...gümbür gümbür....kelebekler ve biz ve insanlar sonsuza dek....
kadın doğurduğunu koruıyan olacak elbet.... yürüyelim elimizde özgürlük meşalesi....
çok güzeldi...
bu hazineyi keşf etmenin anısına bu yorum....
Cellatlar ve çocuklar
Ya ölmeli cellatlar
Yada hiç doğmamalı çocuklar
ya anca bu kadar anlamlı ola bilir eline ve yüreğine sağlık
Aynı dünyada yaşayamaz
Cellatlar ve çocuklar
Ya ölmeli cellatlar
Yada hiç doğmamalı çocuklar'''
TÜM YORUMLAR (5)