Yavaşça açıyorum kendi gölgesine gömülmüş
Eski ve de tozlu defterleri.
Dişlerimle bedenime işlenmiş dikişleri söküyorum.
Benim dengim yoktu o sayfaların gösterişinde .
Süslü ve de şişkin hayallere kalmamıştı saygım.
Geceye bıraktıklarım
Sadece bir tanı bile deviremeden üzerinden
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta