Sökülmüş bir yaşamın ortasındayız
artık ne bir kedinin tüyleri kurtarır bizi
ne de ırmaklardan sis kapan ömrümüz,
tenimle tutunuyorum bulvarların ıssızlığına.
Şimdi bulutlara asıyorum
geçirdiğim o günleri,
yerli bir selamın gözüyle
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta