Bir Kedinin Duâsı... Şiiri - Engin Çakar

Gaiplik kokar çehren, bilinmeyen yerdesin,
Perdenin arkasında; söylesene nerdesin? ..

Hoyrat deryâlara yelkenler açmaktasın;
İhtiyar umudunla, dertlerden kaçmaktasın...

Ağzın kupkuru senin, acıya bağırmaktan;
Gözünde yıldız sönmüş; yokluğu çağırmaktan...

Duyguların karmaşık; bir boşlukta sarmaşık;
Hafızan morfin yemiş, düşüncense dolaşık...

Çaresizlik fışkırıyor o küçücük benzinden,
Bir hunhar sefer oldun; kötülerin izinden...

Söyle, rahmet yağmuruna neden uzaktasın,
Her tükeniş; vesikan, ruhuna tuzaktasın...

Anlamadım nedir bu aptallığın şifresi?
Küpünde inat suyu, yok ki bunun filtresi...

Nice çığlık boğuldu hâla gölgesin; eğil,
Sessizlik değil sana, resmine göre değil...

Bu kararsızlık nedir; taze kan gibi sıcak;
Kaybolursun tenhâda yanarsın bucak bucak...

Gafletten uyan artık; her yanın olmuş keder,
Hüsranlık kokuyorsun, yeter bitmişlik yeter...

Şimdi düşün iyice; pişman olma vaktidir,
Paklanma merâsimi; hüzünlerin aktidir...

Mutluluk getiriyor, tırmandırıyor aşka,
Vakit öyle nakit ki; diğerlerinden başka...

Pişmanlık; kurtuluşun, akan gözyaşı; aşkın,
Zaman delice akar, yelkovan hâla şaşkın...

Samimi bir duâ ol; pür nûr ol akın akın;
Zulmet ölüyor sanki, huzur ne de çok yakın...

İbadetin özüydü; özüydü çünkü duâ,
Anlayana; bir aşktı, meşkti; her kul olana...

Muhammedin sözüydü; şerefin ta kendisi,
Boşuna konuşmadı kâinat efendisi...

Resûlü kibriyâ der: Pişmanlık tövbe diye;
Allâh'ın kullarına müjde verdi hediye...

İsmet olan habibim, o büyük kutlu nebî,
O ki resulü zîşan; hiç yalan söylemedi...

Günahların paklanır, tövbe suları akar,
İstiğfar bir ilaçtır; sabırsa arşa bakar...

Tövbe ki; pişmanlığın zirvesine erince;
Ey karanlık aydınlan! değişsin artık gece...

Ağlamak iyi dostum, serbest bırak kendini,
Müsterih ol; paklayıp kurtaracak bendini...

Gözyaşların akarken, yıkanır tüm kirlilik,
Akıtmak gerek bazen; her gözyaşı temizlik...

Evet o dem bu demdir, uğranıyor sevince,
Evet zamanı geldi; çözüldü tüm bilmece...

Hüzün yağmuru sardı; pişmanlık geliverdi;
Yüreği aşkla çarpan ateşli semaverdi...

İstiğfardan sonra dimağa vurmaz çekiç,
Kurtuluş bir ezândır; Allâh için ye ve iç...

Ruhun oldukça rahat; huzurda bir derinlik,
Kalpte huzur tövben; ateş çölünde serinlik...

Önceleri günahkârdın, şimdi bir tövbekâr,
Temizlendin ya artık değilsin ya hilekâr...

Teslim oldun Rahmâna, attın yalan gizini;
Ruhundan atıverdin kirin pasın izini...

Söylemiştim hatırlarsan; tövbeyle güneş doğar
Müjdeler ey tövbekâr? gözlerinde yıldız var!

Tutsaklığın kalmamış; yokluk hiç esmiyor ki;
Acınır hâlin gitmiş...kelâmın kesmiyor ki...

Tövbe tövbe ey tövbe; sen ne güzel lütufsun,
'Estâğfirullâh' ile bizlere firdevsi sun...

İkrâmın ne kebâir; günâhları yıkarsın;
Tövbe tövbe ey tövbe; sen cennete akarsın...

Bir kedi gibi masum, akılcı ve duyarlı,
Bir kedi gibi mazlum, çekingen ve arlı...

Bu kedinin kalbi çok, hemde çok zengin;
Bu kedinin gözlerinde parlaklık belirgin...

Bu aşk kedisi için henüz vakit dolmadı,
Zifirî karanlıklar ona engel olmadı...

O, kalbine ilmik ilmik hakkın aşkını ördü;
Onun yıldız gözleri geceleri de gördü...

Bu kedicik hak aşığı doymuyor hiç azla,
Kediciğin kalp atışı bizden iki kat fazla...

Aşk saati kurulu; ezânlara ayarlı;
Her işi artık islâma; huzura uyarlı...

Akrebin gözlerinde kaybetmişken umudu,
Kalmadı da kalbinde mâziden hiç kuruntu...

Heyecanla canlandı dillendi bizim kedi,
Duâ etti bana: 'Allâh razı olsun' dedi...

Hakkı bulamayınca her dem bir serzeniş;
Ey nefsim dedim sonra dünyâ bir virân imiş...

Bırak köhne dünyâyı elin olsun mirası,
Belkide o kurtarır; "Bir Kedinin Duâsı"...