Hatice Geçkil - Bir kedi olmak isterdim ...

bir kedi olmak isterdim şöyle pamuk gibi karbeyazı sıcacık bir evde sevgiyle başımı okşayan çocuklar ve anneler olsun isterdim önüme bir kase sütü koyarken başımı okşayıp gözlerime sevgiyle baksınlar isterdim....bir kedi olmak isterdim sokaklarda avare gezen yoldan geçenin başımı okşayıp elindeki ekmeğinden bir parçasını sevgiyle önüme koyup bakarak gözlerime geçmesini isterdim...bir kedi olmak isterdim ruhu bedeni yorulunca yolun karşına geçerken bir araba vursun hiç acı çekmeden ölmek isterdim ne kimeseye verilecek hesabı ne alacak bir hesabı nede ne kimsenin kapısında sevgi dilencicisi olmayı nede kimsenin canını acıtmış olmadan yaşadığı güzel anları hatırlayarak ölmek isterdim...sessizce..acıyan birninin kenara çekmesini sonra bir çöp kamyonunda yada boş bir çukura atılarak orda çürüyüp hesapsızca toparağa karışmayı ve yağan yağmurlara karışıp bu hayatın acısız bitmesini isterdim....ben bir kedi olmak isterdim.....


karçiçeği nazar

bu yazıyı akşam eve gelirken mezarlığın önünde ölmüş bir beyaz kediyle karşılaştım onu tutup mezarlığın boş bir yerine bir çukura attım ve anki ruh halimle beni çok etkiledi sonuçta oda bir candı tek şansı kimseye ne verilecek hesabı nede hayattan alcağı vardı