Bir katre var sende!
Nisan yağmurlarından kalan
Buğulu bir ilkbahar misali
Tek hece gibi boğazıma tıkanan.
söyleyemediğim, sırrına eremediğim
Çöllere düşen yağmur misali
Belki de eski bir sızı ki inceden
yüreğimi için için tüketen…
Bir katre var sende,
naftalin kokulu canan
bir ışık hüzmesi süzülür çoban yıldızından
Sema'nın türkuaz'ında yanan
içimde filizlenen çöl çiçeği
Vuslatı mahşere doğru uzanan.
Bir katre var sende
Can suyu gibi kök salan
yüreğimde şerha şerha
rayihası içimde kalan
içimde sonu görünmez bir vaha
Bir alazlı cemre süzülür
baharın dudaklarından
düşerken kokusuna goncaların
Bir katre ki utanıp kırıldığı aynaların.
Bir katre var sende
Besmeleyle durulduğum
enginin de yorulduğum
Kuşlarla uyanıp bir seherde
Can evimden vurulduğum.
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!