Bir Katre Gözyaşı Şiiri - Zeynep Kartal

Ne kadar ağlarsa ağlasın insan
Bir katredir gözünden akan yaş,
Belki dünü anar,belki yarını
Anıların gölgesinde yaşar durur
Nice hazin öyküler saklar bir katre gözyaşı,
Zamanın yitirdiği onulmaz anı...
Ayrılan eller,nemlenen gözler
Bir katre gözyaşıyla hikayelerini bitirir,
Hapishanenin soğuk zindanlarında
Ebedi hüküm giymiş her bir mahkum
Bir katre gözyaşıyla ömür doldurur dem vurur
Kimsesizler yurdunda çaresiz minik yavru
Bir katre gözyaşıyla haykırışta bulunur
Bir katre gözyaşı hayatın kalbine vurur
Biçare gözler acının doruğunda yalvarır durur