Gönlüm ufuktaki yalnızlığımı gördü,
sen bulanıklaşıyorsun artık gözümde..
Buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları yazdığım adın yok dilimde!
Ayrılık zamanının hangi köşesine sıkıştı benliğim hatırlamıyorum;
İşine gelmeyen buluşmalardan kaçışların var aklımda..
Çam diplerinde petunyaları kuruturken ellerimde..
Alışık olmadığımda ya da utancımdan yüzüne bakamazdım oysa,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
..Ay ışıklarıyla yıkanmış gözlerimin mızmızlaştığı cümlelerin yoktu senin,
kulağının arkasına fısıldanamamış güzel kelimeler biriktirdim ben sana;
geride bıraktığın yalnızlığının duyduğu kelimelerdi.. harika bir eser meydana getirmişsiniz üstat, kaleminize sağlık, güzide eserlerinizin devamını dilerim... saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta