Bir Kartal olup yüseklerde ucsam
Gökyüzünden seni arasam bulsam
Sensiz hayat bana yasanmaz oldu
Cok agladim gözlerim görmez oldu
Artik günes benim icin yok oldu
Gün geceye büründü kara oldu
Zaman geciyor sanki bir yel gibi
Sensiz günler akiyor bir sel gibi
Günler gelir bana felaket gibi
Vurdum o daglara attim kendimi
Bir Kartal gibi kayalara indim
Gayri sert Kayalarda barinirim
Ozan Özcan Yilmaz´im da yazardi
Dünyayi hic böyle kendi bilmezdi
Kirildi Kanatlarim düsüyorum
Sevgilim artik bilki ölüyorum
Gel bari yetis cenazeme benim
Belki seni sonkez görebilirim
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!