BİR KARTAL GİBİ UMUT ETMEK
Dışarda yağmur yağıyordu.
Nuh, battaniyeye sarınmış televizyonda yabancı bir sineme filmi izliyordu. Kışın en sert hâli hissediliyordu bugünlerde. Kömür sobası son sıcağı salıyordu salona, sönmeye başlamıştı.
Kapı zili çaldı, gecenin yarısı gelen kimdi?
Nuh korkarak kapıya gitti.
“Kim o?” diye sordu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta