Bir Kardelenim Ben Şiiri - Furkan Enes Abça

Bir kardelenim ben.

Tüm dünyâyı âdetâ bembeyaz bir gelinliğe bürüyen karları, sükûnetle delen bir kardelen.

Siz sıcacık sobanın başında uyurken tir tir titreyerek üşüyen bir kardelen.

Sevdiğiniz bütün çiçeklerden de daha erken yeşeren bir kardelen.

Bir yavrucağızın avuçlarında binbir emekle derilen bir hattâ birkaç kardelen.

Sizi yeşerten güneşi gördükçe sessiz sessiz sonunu bekleyen bir kardelen.

Yavaş yavaş eriyen karları, taç yapraklarında gizleyen bir kardelen.

Yalnızca gönlümden geldiği için kendimden sonra dirilen tüm çiçeklere öncülük eden bir kardelen.

Önce toprağı, sonra karları aşıp geçen ve de bîçâre gönüllere daha iyi yarınlar için ümit veren bir kardelen.

Zifiri derinliklerden masmâvi âsumana yükselen bir kardelen.

Tüm bunlara rağmen her dâim tevâzuyla başını önüne eğen bir kardelen.

Bir kardelenim ben.