Bir Kararlılıkla Soyunuyorum Senden

Bir kararlılıkla soyunuyorum senden.
Gözlerinden,
Sözlerinden,
Sessizliğinden bile…
Her şeyini çıkarıyorum üzerimden
Bir yük gibi.

Ne varsa bana kalan,
Bir tebessümün kırıntısı,
Bir vedasızlığın çığlığı,
Ne varsa…
Yavaşça çıkarıp bırakıyorum yere,
Dokunmadan.

Çünkü artık senin izini taşımak,
Sana ait olmak değil,
Kendime ihanet gibi.

Bir kararlılıkla soyunuyorum senden.
Sana yazdığım şiirleri bile
Kendime okuyorum artık.
Adını geçmeden,
Sesini anmadan…

Artık hatırlamak istemiyorum
Hangi şarkıyı seninle sevdiğimi,
Hangi sokakta elin elimdeydi,
Hangi geceyi birlikte sustuk.

Unutmak değil bu —
Arınmak.
Kendimi senden ayırmak,
Kendimde yeniden var olmak.

Bir kararlılıkla soyunuyorum senden,
Çünkü artık
Giyinmem gereken en büyük şey:
Kendimim.

Şiir Hamit Atay,