Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
"yaşamak öğretmeni olmayan bir okuldu"
Ve biz o okulu hep ihmal ettik,
Aklı,
İlmi,
Bilimi,
Teknolojiyi hep öteledik!
Neden acaba?
Aydınlıktan kim, niye korkar bu kadar!
"Bulanık suda" kimler avlanır hep!
Cevabı olan ama nedense konuşulamayan gerçekler,
Nasıl geldiğini unutup ya da unutturup, bir türlü gitmesini bilmeyen, "huzur" vermeyen, bu kin, bu öfke ağzı neden!
Duyduğumuz bunca kaygıyı
Yarın korkusunu,
"Karanlık bir tünelde" hapis kalmayı niye hak ediyor, ülkemiz!
İşte şubat,
Geldi, gidiyor...
Yüzlerce yıl unutulmayacağı kesin, "2023 şubatının!"
Keşke zaman kadar doğal olsa,
Acılar, korkular, ölümler de geldiği gibi gitse...
Zamanı kayıt altına alan şiiri ve sizi tebrik ederim Gülay Hanım..
Çok tşkr.ler üsdadım.
Şiir kadar değerli yorumunuzla deger kattınız yüreğiniz incinmesin...Şiir dolusu en kalbi saygılarımı sunuyorum efendim...
Ömür dediğin...diğer günün ertesi...
Ömür dediğin bu kadar işte.!!
Sonrası, yine insan...yineden doğan...yine insan...
yaşanılan hüzünleri imtiyaz geçmeden nakış nakış işleyen
adaletli davranan tek gerçektir
Ölüm ...
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Çok tşkr.ler okuyan değer katan yüreğiniz var olsun, saygılarımla efendim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta