Bir Karanfil Dalıyım Çıtkırıldım

Ökseye tutulmuş bir kuş gibiyim,
Geçmişim kendimden.
Yitirmişim varlığımı,
Yoklukların ortasında kalmışım.

İlkbaharda açan kır çiçekleri,
Kuruyup savrulmuş gönlümde.
Kış ortasında ateşinden yanar olmuş bedenim.
Ayaklanmış tüm karamsar duygularım,
Hesap sorar olmuş,
Ayrılık demini almış yüreğimden.
Seni pamuktan kozaya sardım düşlerimde,
Alıverdim dünyanın direğini yerinden.

Bir açar,
Bir kapardım gönül pencere mi?
Artık duvarlarımın ardına hapsettim gökyüzümü,
Ve masmavi düşlerimi.
Yoluna yatırdığım gözlerimdir
Sol yanıma ezdirdim hasretinin diyeti.

Artık,
Çıtkırıldım bir karanfil dalıyım,
Ayrılık selinin önünde direnen.
Ve direndikçe büyüyen.