Bir KARA yazgı... Şiiri - Yorumlar

İnsanlara kaldıramıyacakları yükler verilmez.Başkalarından ayrıcalıklı güçlü olmak gurur ve huzur verici olmalı candan tebrikler.Saygılarımla.Yaşar Tandoğan Karabulat

İnsanlara kaldıramıyacakları yükler verilmez.Başkalarından ayrıcalıklı güçlü olmak gurur ve huzur verici olmalı candan tebrikler.Saygılarımla.Yaşar Tandoğan Karabulat

Yüreğinize sağlık duygu yüklü,nice ders çıkarılacak mısralar,tebrikler,çalışmalarınızda başarılar yasin ayhan

Destansı bir anlatım yüreğim burkuldu,kutluyorum yazan kalemi yüreği tam punla tebrikler.

Bir kara yazgı ki;
gelmesin kimselerin başına...
Amiiiin. Hüzünlü bir hikaye aktarmış dizeleriniz. Tebriklerimle.

sol yanında hep bir sızı oturur...
çıkar karşısına arkadaş ağabeyi...
düşer kızın peşine, bırakmaz yakasını...
evlenirler...
beş ay sonra...
yenge-anacığını da kaybeder...
herşeyi olmuştur kocası...
o olmazsa yaşayamam ben zanneder...
adamıştır kendisini eşine...
neyi varsa serer önüne...
evini satar araba alır...tek o mutlu olsun diye...
birde oğulları olur dünya güzeli...
işinden ayrılır... bebeğimi sevgiyle büyüteyim diye...
ikinci oğlu olur... O çok,çok mutludur...
yüreğindeki o ince sızıyı bile unutmuştur...
bütün dünyası eşi ve çocukları olmuştur...
gücünün her zerresini sevdiklerine adamıştır...
birgün duyarki;
koca sevgilisiyle kolkola dolaşıyormuş sokaklarda...
arar bulur kadını...
''uzak dur yuvamdan... ben yetim büyüdüm...''
'' büyümesin yavrularım anasız-babasız''...
adam derki;
-kes sesini! ! ! sen de olacaksın o da...
dayanamaz onuru böyle bir aşağılanmaya...
alır çocuklarını, sorumluluklarını...
devam eder yoluna tek başına...
tekrar eski işine başlar...birde açıktan yüksekokul bitirir...
kaybettiği yıllarını telafi eder...
çocuklarını okutur...ikiside ünüversite mezunudur...
gururludur...hayatını onlara adamaktan...
tek,tek yuvadan ayrılırlar...
yalnızdır ama mutludur...
ya da öyle avunur...
emeklidir... yorgundur...
kulağı telefonun sesinde...
gözleri camda, yollarda...
herkes kendi yaşam kavgasında...
akıllarına gelmemiştir belki aramak...
yada zamanları yoktur belki..
teselliler bulur kendince...
o geçmişin acıları daha da büyümüştür sanki...
bir yudum sevgiye muhtaç olduktan sonra..
artık yaşasada olur...yaşamasada.....
.....
selamlar Fatma hanım
duygulu ve ibret dolu şiirindeki yaşantıyı anadolunun her yerinde görmek mümkün.Hepside cehaletin ve fakirliğin,kıskacında ezilen hanımların hayat hikayesi.
Kalblere Allah sevgisi ve ahiret korkusu girmediği müddetçe beşerin adaletsiz kanunları ve despot zihniyetin fani görüşleri kadınları sözde hürriyet deyip tam bir esaret ve mutsuzluğun pençsinde gün geçtikçe sürüklemektedir.Allah ve ahiret gününe inanan bir insan hanımına dünya ve ahiret tede kendisine eş olabşilecek bir insana veya başkasına zulüm yapabilir mi?.başkasının hakkına tecavüz debilirmi*
Ama burada her şey oluyor.Ankarada Metronun altında ki caddede erkek çocuklarının yanında karsını caddeye savurdu vede 500 metre yol boyunca dövdü.Bir Allahın kulu ayırmadı ve şahit olmadı.ben oldum mahkemede başıma gelmedik kalmadı diyebilirim.Bunlar maalesef oluyor.Hem de sokak ortasında hakim beni nerdeyse yalancı çıkartacaktı.Tekİçimden tek siz iyi olun da ben yalancı olayım diye.İtiraz edemedim.

saygılar

içten ve duygulu bir anlatımla..

alınacak çok dersler var...

saygılar yüreğinize...