Bir Kara Kör Bıçak Şiiri - Aziz Kerem Tuna

özlem getirdi gözlerin bu sefer
gözlerime yaş indi sebepsiz
savrulan bir hayatı dizginlemekti
anılara dalmak eski melodilerdeki.
şimdi içimde bir yığın kül
gözlerin hiç olmadığı kadar uzak
anahtarı kırılmış kilit bir de
bendeki en derinlerde.
şehir çok büyük artık bana
yenilgim ağır hiç kazanmamışcasına
aklım tutsak, bedenim yorgun
kalbim boş ve kırgın, kızgın.
hayata tüm kırgınlığım
ve zamana kızgınlıklarım
bakışlarım anlamsız ve boş biliyorum
artık kimseyi sevemiyorum.
bir kara kör bıçak koparmış duygularımı
seni görüyorum içim boş
kim bilir belki de kendimi avutuyorum
her ne olursa olsun ben sözümü tutuyorum...