Bir Kara Çalıya Konar Beklerim

Seni genç yaşımda sevdim seveli
Her lahza adını anar beklerim
Yuvam gül dalıyken daha evveli
Bir kara çalıya konar beklerim

Bazen ateş olup yürek yakarsın,
Bazen kem söz salıp gönül yıkarsın
Bazen kanatlanıp arşa çıkarsın
Bir bala,bir zehre banar beklerim

Mutluluk eserse sevda yeliyle
Badeler içerim yârin eliyle,
O zaman boynumda zülfün teliyle
İdam sehpasına biner beklerim

Susturup çalmasan aşkın sazını
Ta ciğerden hissederim sızını
Yıllarca görmesem o gül yüzünü
Seni bakışından tanır beklerim

Dağlara taşlara ismini yazdım
Silinmesin diye gönlüme kazdım
Mehtap tuvaline yüzünü çizdim
Ay’ın şavkını sen sanar beklerim

Derdimin dermanı gözleri karam,
Özlemin tütüyor bak buram buram,
Direnir zamana baş tutmaz yaram,
Onunla beraber kanar beklerim

Ben sana ihtiyaç duyduğum anda
Şu mahzun gönlümü koydun viranda
Ateşim bir yan da,közüm bir yan da
Deryalar söndürmez yanar beklerim

Bu gönül uslanmaz delidir deli
Hangi kalbe aksa öder bedeli
Aşk sonsuz olsa da, ömür vadeli
Yine de sözüne kanar beklerim

DEĞİRMENCİ doldu taşıyor bendim
Zalimin fendiyle mazlumu yendin
Kızsam da Dünya da yoktur menendin
Emretsen geriye döner beklerim