Bulutların üzerinde, giderken çok uzaklara,
Bir kar tanesi gördüm, yanı başımda,
Seslendim hemen, "Bende gelebilir miyim seninle?"
Önce baktı bana, düşündü biraz galiba,
"Yeryüzüne inemeden erimekten korkmaz mısın?"
"Olsun" dedim heyecanla, "Ayaklarım yere değecek, biliyorum."
"Umudum var, ne olur yardım et bana!"
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta