Bir Kar Tanesi Şiiri - Hasan Çakar

Bir kar tanesi iniyordu gökyüzünden,
Soğuk bir rüzgarla süzüldü.
Soğukluğu, yalnızlık gibi sertti,
Ama sen vardın yanımda.

Kar tanesi süzüldükçe,
Tutunup, sımsıkı sarılıp sana,
Isıtıyordum kalbimi,
Gülümsemen umut oluyordu.

Kar tanesi yere yaklaşırken,
Sen benden uzaklaştın.
O an aklımdan geçti anılarımız,
Sensiz geçirdiğim anların hüznü, pişmanlığı sardı içimi.

Ve kar tanesi yere düştü,
Kayboldu binlerce, milyonlarca kar tanesinin içinde,
Sen de kayboldun, içimdeki sıcaklığın gitti.
Korktum, sensizlik berbat bir şeydi.

Bir kar tanesi gibi,
Süzülüp hayatımda en son kaybolmuştun.
O an anladım, hayatta hiçbir şeyin kalıcı olmadığını.
O soğukta titreyip seni bekledim.
Bir kar tanesi gibi süzülüp tekrar hayatıma girmeni.