Bir kapıdan çıkıp gitmek

Bir kapıdan çıkıp gitmek...
Yada her gün biraz daha gururundan incinmek....
Bir kapıdan çıkıp gitmek zordur sanır insan
Ta ki o kapıdan çıkana kadar...
Sevdayı bilmeyene ilmek ilmek işlemişsin emeğini oysa ki...
Bir kapıdan çıkıp gitmek...
Ya da her gün bir gün elbet düzelir herşey diye umut etmek...
Bugün mutlu olamadiysak belki yarın ...
Ve bir yarın başka bir yarın daha ...
Kırılan şeylerin tamiri zordur...
Gönül sesleri sustu mu oralar güneşin battığı yerlerdir...
Martıların denizi terk ettiği ...
Giden bir vapura dalar gözlerin ....
Hatırlatir işte o zaman sana o sevgilinin uzaktaki seferine gittiğini...
Bu defa bırak ; silme göz pinarlarindaki yaşlarını...
Denizin yosun kokusunu çek içine doldur ciğerlerine...
Bırak giden gitsin
Ama sen kal,gerekirse yapayalnız ...
Rıhtımda bekleme kimseyi ....
İçe akıtılan gözyaşları acıtır ...
Yine de sen en güzel gülüşlerini tak yüzüne...
Martılar bile kıskansın gülüşünü....
Onunla tanıştığın zamanlara geri gidemezsin...
Gitmiş olsan bir çift göz kazinirdi akıllara...
Dudaklarda samimi bir tebessüm
Ve dudaklardan dökülen o kelime; tanıştığıma memnun oldum, ama elveda ...
Lütfen hikayemiz başlamadan buradan gidelim ...
Kalkalım mi ne dersin ?
Çay için çok teşekkürler...
Kimsenin gönlü incinmesin ...
Umarım sevgiyi yaşatan biri birgün çıkar karşına ...
Ama o ben değilim çok üzgünüm ....
Bu kadar zor olur muydu herşey ?
Bir kapıdan çıkıp gitmek...
Yada barışık olduğun aynalarda taniyamamak suretini...
Duyarsan birgün senden vazgeçtiğimi ...
Duyarsa ruhun...
Ruhumun yara bere içinde kaldığını hatırla ...