Açıldıkça çarpar, içe dönük bir kapı
Ama sen - - ancak bu oldukça.
Kırılır - - yıkılırken çekil,
Karanlık park ağaçlar bir sıra.
Yalnız - - sonra seni kim anlatır
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
“Biz de gittik, önemli mi? Bizim de şiirlerimiz – Çevrildi. Batı dillerine. Bir batılı geçtiğim çizgilerden – Geçmedikçe – Ne kadar anlar beni – Sirklerde zebra. Eğlencelik arar gibi – Okuyacaksa beni – Kalsın istemem ondan gelecek – Hayır. Ben kendi yurttaşlarıma - Anlatamıyorsam derdimi – Kalsın - Kalsın daha iyi!'
içe dönük kapılardık.hep çarptık kendimize her açıldığımızda..en iyisi kapanmak.acımamak için,acınmamak için.bizi kimse anlatmayacak sanırım,yokluğumuzda..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta