Açıldıkça çarpar, içe dönük bir kapı
Ama sen - - ancak bu oldukça.
Kırılır - - yıkılırken çekil,
Karanlık park ağaçlar bir sıra.
Yalnız - - sonra seni kim anlatır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
“Biz de gittik, önemli mi? Bizim de şiirlerimiz – Çevrildi. Batı dillerine. Bir batılı geçtiğim çizgilerden – Geçmedikçe – Ne kadar anlar beni – Sirklerde zebra. Eğlencelik arar gibi – Okuyacaksa beni – Kalsın istemem ondan gelecek – Hayır. Ben kendi yurttaşlarıma - Anlatamıyorsam derdimi – Kalsın - Kalsın daha iyi!'
içe dönük kapılardık.hep çarptık kendimize her açıldığımızda..en iyisi kapanmak.acımamak için,acınmamak için.bizi kimse anlatmayacak sanırım,yokluğumuzda..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta