Bir Kapı Lazım Cennete Açılan

Küçücük iki nefes arasında
Huzuru aramıştım
Büyük bir nefise dönüştü ama...

İçimden yana yana çıkamayanlara
Daha doğrusu
Çıkaramadıklarıma
Kendimden bir parça
Özür istiyorum
Günahım çok geliyor bu bedende
Vicdanım ağırlaşıyor yaşlandıkça

Gerçek alemde aşkı Rab'be yakıştırdığımızda
Bir biz kalacağız ruhum ve ektiklerim
Yalan dünyada kendimizi ne kadar kalabalık sansakta

Bir selamı çok görüyor bu güneş ışıklarını geceye vurunca
Saklanıyor içimden gözlerime bir tutam aşk
Hasreti burnuma burnuma
Bir dert var boğazımda
Çok hastayım
Satırla doğranmış kahır var
Serpilmiş
Kalbimin tam ortasında

Bilmiyorum
Dün ne biriktirdim önümüzdeki kışa
Aşkı sonbahara taşımıştımda
Devamı gelirmiydi
Ölüm de doğum gibi
Bir nefesle başlayan ve biten
Yalan dünyadan
Sonsuzluğa...

Ne beklersiniz bu hayattan
Bu diyipte büyüttüğümüz
Aşkı parayla buluşturup
Unuttuğum on eğik parmaktan

Bir dua çokmuydu isyan eden genç odasında
Müzikler karışır karışır
Yaşı yaşa ekleten bu akılla

Bir veda gerek
Bir düşle oyuncağım
Elimden alınmış duygularımı istiyorum ben
Ruhsuz çok yalnızım

Aklımın beni götüreceği yok
Durakta hiç gelmeyen otobüs misali
Kalbim gözleri açık nöbette
Gitmek istiyor duyuyorum
Elinden şekeri alınmış bir çocuk var düşlerimde
O tren gelecek
Karamı rengi bilmem ama
Diyarlar ülkesinden geçer
Sevda yüklü bavulumu alınca
İçimden yana yana çıkamayan
Cennet kapısını özler...