Bir kan fırtınası Şiiri - Oktay Çekal

Bir kar fırtınası

Bir kan fırtınası, esiyor yüreğimde,
Damarlarım çatlamış, kanıyor içim,
Terk ediyor ruhum, akarak bedenimden yavaşça,
Bir garip, rüzgâr esiyor ve titriyorum,
Canım çekiliyor, hayata inat damla damla…
Tatmadığım duygulara, yanık bakışlarımın özlemiyle,
Yaşamıyorum gerçeklerimi, bir kısır döngü çemberinde,
Başla son arasında, gidip gelen daireler çiziyorum.
Kendimi kaybettiğim, bilinmez yerde,
Saklı kalıyorum san ki; bu ömür askıda, unutulmuş gibi,
Kurtulamıyor yanlızlığın cezasından, hüküm giymişçesine,
Sonra kelepçelenmiş, ruhumu esir alan o siyahlık,
Alıp götürüyor pervasızca uzaklara…

Oktay ÇEKAL
23.06.2011-00.44