Bir Kamer Edası
Sevince şemse yâren kamer edasıdır adın!
Söze hicran deydiren, lisanı vuslata düşüren,
Kuran'da süre-i kamer, hadiste dolunay adın!
Kıyamet ile başlayan,cennet ile biten!
Bakınca güneşi kıskandıran kamer edasıdır gözlerin!
Söze sukût ettiren, lisani şükre götüren...
Karasında hüzün, hüznünde sebat edasıdır gözlerin!
Arafta umutla anılan,mizanda lal kesilen..
Yalnızken semada bir kamer edasıdır varlığın!
Söze can ile başlayan, ehl-i hali en derinden açıklayan!
Kışın ayazda güneş,yazın sıcakta bulut gibi varlığın
Ruz-u şebde aranılan, yad ile şükre götüren!
Doğduğun güne hamd ettiren Kamer edasıdır sözlerin
Asr-ı evvelde yeni ay, asr-ı ahirde dolunay!
Aralıkta baharı yaşatan bir sevdadır sözlerin!
Ey Kamer,melalimi ne aralık katık etti, sözlerin?
Yazan:Tuba Küçük
Nam-ı Diğer:Sessiz Vaveylâ
6 Aralık 2010
Tuba KüçükKayıt Tarihi : 8.12.2010 13:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!