Bir kalpte iki sevgi olmaz

Kalp, öyle bir yer ki…
Bir kez doldu mu,
Geri kalan her şey ya fazlalık olur,
Ya da yalandan ibaret.

Bir kalpte iki sevgi olmaz.
Oluyorsa…
O kalp ya hiç sevmemiştir,
Ya da sevmeyi öğrenememiştir.

Ben bir kalbe sığdım…
Adını anmadan, gözünü aramadan geçen her günün anlamını unutarak…
Ben bir adamı sevdim.
Onunla yaş almayı, onunla susmayı, onunla yanmayı sevdim.
Ama o, aynı kalpte bir başka kadını da taşıdı.
Ve işte o an anladım:
Ben onun sevgisine sığarken,
O benim yüreğimi daraltıyordu.

Sevgi bölünmez.
Kalp, ikiye ayrılmaz.
Birinde sevgi varsa, diğerinde eksiklik olur.
İki yürek taşıyan bir beden,
Hiçbir yolda dürüst yürüyemez.

Ben,
Yalnızca bir kişiye yetecek bir kalp verdim ona.
O ise,
O kalbin kıymetini bilmeden başka yollara saptı.

Şimdi soruyorum:
Bir kalpte iki kişiye yer varsa,
O zaman ben neredeydim?