Bir kalp yangını Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

**Bir Kalp Yangını**

Sustu bütün kelimeler,
sadece kalbim konuştu o an.
Alevlerin ortasında,
bir kor gibi yandı adın.
Her nefes alışımda,
daha derine çekilen bir yangın,
sanki yok olmak ister gibi,
ama hep yeniden var olan.

Hangi rüzgar dindirebilir,
içimdeki bu sessiz çığlığı?
Hangi yağmur söndürebilir,
ateşle dolu bu boşluğu?
Küllerinden doğar gibi,
her sabah yeniden yanıyorum,
ve her gece,
kendi yanlızlığıma ağlıyorum.

Sen bir kıvılcım mısın,
yoksa tüm fırtına?
Kalbimin uçurumlarında,
sınanmış bir hatıra.
Sana uzanmak isterken,
daha da derinleşiyor mesafeler,
ve ben,
yanarak öğreniyorum sevgiyi.

Bir kalp yangını bu,
ne suyla diner,
ne de zamana yenilir.
Sadece seninle,
belki de yalnız seninle…