Bir Kalp Tasavvuru

Düşün,
Çorak bir arazi herkesin unuttuğu
Düşüncelere teğet,vicdan kuşunun uzak uçtuğu
Cinlerin taşları kemirdiği karanlık ve ırakta
Şiir yetiştiren bir bahçivan şu çorak toprakta

Düşün,
Ağaçların dört mevsim yaprak döktüğü bir şehir
Sol yanında şiir sulayan hırçın bir nehir
Ve bir adam kurduğu hayalin gölgesinde
Gözleri göğe dönük,bir kuş görmek hevesinde

Düşün,
Sevda kesiğiyle çisil çisil kanayan bir bulut
Sürecek kokusunu toprak buluşurlarsa bir umut
Şimdi bulut kanıyla ıslanırken satırlarım
Her damlasında yine seni hatırlarım

Aralık 2016