Bir Kalp Atıyor Şiiri - Oğuz Altun

bir sandalın içinde kürekleri çekmeden güneşin altında sadece dalga ve rüzgarla sürüklensem... hadi biraz daha spesifik bir şeyler söyleyeyim: marmariste bördübet mevkii, amazon koyunda yol almayı kastediyorum. yaklaşık üç metrelik bir botum var kıçında da ikibuçukluk mariner. hemen hemen her yaz oraya gitmeye gayret ederim. en son geçen yaz oradaydım. kaldığım süre boyunca her sabah altıda nehir boyundan denize kavuştum, koydan çıkıp egenin koynunda motoru susturup kendimi denize bıraktım, bu sefer diğerlerinden farklı olarak çapam olmasına rağmen hemen hemen hiç kullanmadım, sadece rüzgar ve akıntı beni nereye götürürse oraya. oltaya birkaç balık geldi, ölmelerine kıyamadım, yakaladıkça geri saldım denize... bazen çok gıpta ediyorum, oradaki pansiyonu yaz kış işletmeye çalışan sevimli tecelli ailesine. acaba diyorum ben de başarabilir miyim? şimdilik zor görünüyor, ama hiç belli olmaz bakarsınız bir gün şalter atar ve ben egenin koynundayım... ve oradaki gökyüzü akşamları muhteşemdir, yıldızlar ayak ucunuza kadar iner, orion takım yıldızını, çoban yıldızını, yaz üçgenini ve samanyolunu inanılmaz çoklukta ve uzun bir yol gibi seyredebilirsiniz hem de çevrenizde ışık, ses ve de insan yokken. sadece arada sıra öten kukumav sesleri arasında...