Bir Kalp Şiiri - Raşit Evşen

r
BİR KALP
Kalpler körelmişse,duyulur mu vicdanın sesi?
Akıl da işe yaramaz,zorbalık alır yürür.
Horoz da tanımıyorsa kümesdekilerden başkasını
Eşkiyalar gözleyip durur,çöplükten toplanan azığı.
Gariban sindirilmiş,eşkiyanın elinden kılıç
İstesen konuş alıvereyim başını
Sen çöplükten topla pişir,ben alırım elinden aşını,
Herşey beklenir,eşkiya dünyaya hükümdar olmuş.
Avene sofrada,avurtlar dolu,gözler fırlamış
Oklar yönelmiş çöplükleri deşenlere,
Mahrem deniliyorsa konaklarda yenenlere
Padişah denir mi etrafındakileri görmeyenlere?
Alamazsın elimden,yoksa tuzak mı kurdun?
Atım tırıs gidiyor,yetişemezsin bana
Fırsat vermem kimseye,atım geçti üsküdara
Padişah denir mi kendinden bvaşkasına göz yumana?
Kalbini dinleyen ayrılmaz aklından
Kalptir organlara emreden kumandan
Esirgemez gülen yüzünü her gördüğü yaratıktan
İşte olursun o zaman ilahi adaletli padişah.
Kalp susmuşsa kulaklar tıkanır
Elim,dilim,sanki bir yılan saldırıp durur
Dur diyen yok,varsa da işine gelmiyor
Organlarım isyankar,takmıyor amirinin sesini.
Kalbi olan oturmuş yazmış bir anayasa
kalp ben buyum demiş,üstüne basa,basa
Herkesi kucaklarım,kimse kalmaz dışarıda
İşte o zaman bir ana,bir kalp, bir padişahım ben.
18.12.2020.R.EVŞEN