Bir Kalemin Ucunda Şiiri - Erdal Gençel

Yazının icadıyla başladı tarih
Düşündükçe düşerken derinlerine.

Bir kalemin ucunda yaşadım hayatı
Bir hayatın, seni sevmeye yetmeyeceğini düşünerek.

Yine aynı şeyi yapıyorsun;
Aklıma sızıp, kalemimden akıyorsun.

Kalemim sözlerimden önce bitiyor,
Yarım kalıyorsun.

Yazının itirafıyla başladı herşey.
Karardıkça, kararsızlaştın dehlizlerimde.

Bense bir kalemin ucunda tükettim bu hayatı
Tükenmez denilen kalemlerin, ikilemini düşünerek.

İşte yine aynı şeyi yapıyorsun;
Ruhuma fısıldayıp, dudaklarımda kanıyorsun.

Damarlarım sözlerimden önce tükeniyor,
Beni yarım bırakıyorsun.