Kurşundan bir kalem verin bana,
Dökeyim içimi.
İnsanın gururunu ezen herkesin,
Ciğerini sökeyim.
Bir kalem verin bana,
Sadece bir kalem!
Dışarılar halen sıcakken,
Betondan yüzlere rastlayıp,
Üşüyen yüreğimin üzerine,
Bir battaniye çizeyim.
Kurşundan bir kalem verin bana,
Cihanı çözeyim,
Neymiş bu hengâmedeki acele,
Bulursam söyleyeyim.
Bir kalem verin bana,
Sadece bir kalem!
Ziftlenmiş gökyüzüne,
Işıksız kalınan her geceye,
Vakitten bir haber insanların,
Kollarına bir saat çizeyim.
Kurşundan bir kalem verin bana,
Umudu resmedeyim,
Gözümün durduğu yerde ağlayan,
Sazımın yanına gideyim.
Bir kalem verin bana,
Sadece bir kalem!
Bir çifte kulak beni dinleyen,
Bir çift göz yolumu gözleyen,
Varsa ki bilmiyorum beni özleyen,
Hepsine bir Yasin çizeyim.
Kayıt Tarihi : 18.9.2023 09:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konya cezaevinde kaldığım günlerde kaleme aldığım şiirlerden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!