Bir Kalbin Anatomisi

Duygulandığım anlar olur uzun yıllar boyu dalıp giderim inceden inceye,
ariflerin tarifini yapmakta zorlandığı bir his belki
ben de var olan değerli kılan bir yaşam boyu.
Bazan uzaklaşırım sevdiklerimden
Özlem duymak isterim tüm gerçekliği ve yalın haliyle...
Severim ama mutlu olması için
Bir ömür boyu desteği olmak için
Fazlalık ağırlık değil.

Zaman zaman sorular sorarım
Kalbimi tüm inceliğiyle dinlerim.

Onu seviyor musun dedim kalbime?
Kalbim bana sordu seviyor musun diye kendini?
Anlamadım ekledim nasıl neden niye diye?
Sevgi aşk ve tüm doğallık
insanın kendi kendisini sevmesiyle başlar dedi,
Ve ekledi
Amaç ne için kim için olursa olsun
İnsanın kendisini bulmasıdır
Erdiği mücadele de
Sonuna kadar kararlılığıyla gitmesi
Satır satır hece hece
Adım adım nefes nefes
Gölge gölge onu tüm bedeniyle yaşaması
Ve yaşatmasıdır benliğinde
Ve tüm güzellikler içinde,
Bu gönül dostluğudur kısa adıyla
Gönül gözünün fanilerin göremediği hakikatleri
Haktan tecelli olarak
Görmesi görebilmesi
Algılaması anlayıp yaşayarak
Aşkı yürekten bağlanarak sevmek dedi kalbim...

Evet şimdi anlıyordum
Hiç haksız sayılmazdı
Beni anlayan
Zaman zaman hatalarımla
Yargılayan kalbim...

Gönül Dostu İsa Demirpehlivan