Ruhumun kör kilitli kapılarını açan tek anahtar oldu o sımsıcak ellerin
Üstümdeki o karanlığı dağıtan bir güneş sanki o alev alev yanan gözlerin
Mevsimden takvimden bir haberdi yüreğim bir kez olsun aymadı ki hiçbiri günlerin
Evrenin bir mucizesi tanrının bir hediyesisin sen diğer adısın o cennetin
Yerinden yurdundan edilen bir çocuk işte zavallı kalbim izin ver peşinden gelsin
Sahiplen tut elinden al bas bağrına öyle bir sarıl ki o kimsesizlik hissi geçsin
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
