Bir Kahve Hikayesi Şiiri - Özlem Saba

ben bir kahve olsam
kavrulsam,

önce;
ekvatorun güneşinde.
sonra kızgın tavalarda,
kor ateşler üzerinde pişsem..

daha soğumadan
ezilip, öğütülsem,
bakır değirmenlerde..

ya da, dövülsem
taştan dibeklerde..

un-ufak edilip
dökülsem bir cezveye.

kaynasam,
kaynasam,
kaynasam...

anılarla taşsam...

değmez miydi tüm bunlara..
bir içimlik bile olsa
dokunmak için yârin dudağına.

bir kez bile olsa,
değmez mi aşk bunlara?