Bir Kağıt Parçasıydı Benim Umudum

Benim üzüntüm hem kendime;
Hem de sana... Neden mi?
Sayende bir umudum vardı;
Hani rapor almıştım, bu sefer başaracaktım;
Olmadı, bu seferde öğretmenim sözünden caydı...

Bu sefer gerçekten bir umudum vardı;
Bu seferde, bu seferde umudumu öğretmenim çaldı...
Bir kağıt parçasıydı benim umudum...

Başta söyledim ben, ben kuruma gelmem;
Sen gelirsen hayır demem...
Sen gelirsen saygı da kusur etmem,
Benimkisi bir hayal, umut zaten yürümem...
Hiç değil ise rahat eder, ağrı çekmem...
Bir kağıt parçasıydı benim umudum...

Annem, annem belli etmese de çok mutluydu;
Çünkü oğlu ilk defa istekli ve umut doluydu...
Öğretmene ne oldu da, ilk derste su koydu?
Şiir, eser yazdığım bir kağıt parçasıydı benim umudum...

Hakkını, hakkını helal et bana anne;
Demediğim birçok düşüm yolum vardı;
Hiç değil ise bir yerden tutup ihtiyacımı görecektim;
Bu hayattan ele muhtaç göçmeyecektim;
Bir kağıt parçasıydı benim yeni hedefli yolum...

Pes mi? Asla pes edemem;
Sözüm var birilerine asla geri dönemem;
Kendime hem öğrenci hem de öğretmen olur;
Tembelliğe devam etmem...
Bir kağıt parçasıydı benim umudum...