Bir Kagıt Birde Kalem Şiiri - Abdullah K ...

Kagıt ve kalemin dostlugunu yazasım geldi birden
Hiç aklımda yokken bir not daha ekledim kalemimin anılarına
Kağıdımın yanık bir ucu ve içi benden birer parça umutlarla
Karalandıkca aydınlanan tek sey olan kağıdım bende yine

Kırıştığında anlatmazmı herbirimize hayal kırıklığını
Silerken yırtılırsa hüzünlerimizi
Bazen hayallerle dolu bazen hüzünlerle
Ve benim bende olan parçalarımı tek bilen
Ve sizin daha bilmediğiniz kendiniz

Ucu kırılırsa dusunun yarasını
Bir kalbe denk değilmidir imkansız aşkı tasıyan
Ama hep acılır ve yine yerine gelir
Bir insan gibi kullerinden dogar her seferinde
Tukenirde bir gun tıpkı biz gibi

Butun umutları hayalleri
Huzunleri
Mutlulukları yaraları acıları
Ama son bulur tıpkı bizler gibi

Ama farklı tabi
Biz sadece bir kac kişiye
O butun dunyaya bir topluluga acı verir

Bırakın bir kanera simdi kagıdı kalemi
Hadi anlatın bana kendinizi
Ama duymuyorum ben uzaktayım
Hadi duyurun bana sesinizi

Bir kagıt birde kalem
Bak ne kadar kolay yazması

Beni dusunun birde hep yazıyorum onlara bir şeyleri
Ama ulasmıyor sesim hiç bir yana
Duymuyor duyması gerekenler lafımı
Bilmiyor bilmesi gerekenler derdimi

Sizde bilmeyin bos verin
Ama bir kagıt ve birde kalem bilin
Onlarla doldurun kalbinizi
Boşlugunuzu